So much ado about nothing

Forngripirnir og ég

Nettengingin hjá mér virðist koma seint, því ég er enn að nota einhverja opna tenginu sem einhver skynlaus nettengingareigandi á. Takk fyrir félagi, við erum búin að dánlóda fullt af klámi undanfarið alveg ókeypis!
Nei, ekki alveg kannski... maður rétt kíkir á netið svona 4 sinnum í viku til að athuga póstinn..
Að þykjast vera húsmóðir gengur ágætlega, þó að ég sé nú ekki alveg að standa mig í þessu furðulega hlutverki. Enda er ég ekki gerð til húsmóðurverka. Ég hef alltaf verið dálítið úti á þekju hvað viðkemur tiltekt og öðru slíku, eins og flestir sem þekkja mig ættu að vita. En batnandi manni (eða konu) er víst best að lifa og ég reyni mitt besta.. þessi hundur er ekki orðinn það gamall að hann geti ekki lært að setjast. ..humm... málsháttar og orðtök eru greinilega í uppáhaldi hjá mér þessa dagana.. ég sem þoli það ekki þegar fólk er að sletta einhverju svona dóti framan í mig... maður hefur heyrt þetta ótal sinnum en hlustar aldrei..

...

Vinnan mín er frábær. Ekki það að það sé mikill hasar á þjóðminjasafninu... heldur hef ég aldrei unnið á stað þar sem mér líður jafn vel á. Enda er þarna góður félagsskapur. Fyrir utan hina lifandi starfsmenn, sem allir eru kostafólk, þá sveimar andi Kristjárns Eldjárns yfir vötnum og nærvera allra þessara ómetanlegu dýrgripa er frábær. Historical perfume er þetta víst kallað, að fyllast lotningu og/eða kikna í hnjánum þegar maður er nálægt einhverju gömlu sem á sér merka sögu. Ég á amk greinilega heima í þessum geira, sagnfræði/fornleifafræði, þar sem mér finnst allir munirnir stórmerkilegir þarna.... og nei Guðrún og Heiðrún... þetta er ekki fornleifablæti eins og þið viljið kalla það ;)

Allir að koma á þjóðminjasafnið og fyllast lotningu.. það er hollt! :)
Alltaf frítt inn á miðvikudögum.

posted by Sigrún @ 6/14/2006 01:33:00 f.h.