So much ado about nothing

Septemberfílingur

Þessir dagar líða hratt og áður en maður veit ef er komið haust. Úti er rok og rigning, eins og venja er í Reykjavík á öllum árstíðum, en einhvern veginn finnst manni alltaf vera haustveður þegar himininn er grár og úti og rigning&rok.
En mikið ofsalega er gaman að vera byrjaður aftur skólanum. Eftir margra ára strit er loksins farið að glitta í ljósið í hinum enda gangnanna.. BA gráða eftir tæpt ár. Það er ferlega súrrealískt. Ég sé svo sem ekkert fram á frægð og frama þegar ég er komin með BA gráðuna, enda er það bara fyrsti áfanginn á leiðinni til æðri menntunar. Ég ætla mér amk að ná masters gráðu í einhverju formi og helst líka MPaed gráðu, sem fæst þegar maður tekur kennslufræði í sagnfræði. Þá er maður nokkuð vel settur og getur vonandi farið að koma undir sig fótunum eftir að hafa verið með um 75 þús á mánuði í námslán og lifað á vatni og brauði.. (hóst!)
Mér sýnist að ætlunarverki mínu verði brátt lokið, eftir 6 mánaða tuð, að fá hann Vilhjálm til að hætta að reykja. Hann jórtar nú samviskusamlega á nikótín tyggjói og reykir mikið minna en hálfan pakka á dag, mikið er ég glöð yfir því. Þó held ég að áðurnefndir vindar og rigningar spili einhvern þátt í þessari þróun, þar sem það er auðvitað mikið þægilegra að sitja inni í sófa og smjatta á tyggjói en að húka úti á svölum í nöpru veðri og anda að sér daunillum reyk.

posted by Sigrún @ 9/12/2006 06:49:00 e.h.