So much ado about nothing

Beggars can't be choosers

Ég hef verið að velta þessu fyrir mér.. Er á einhverjum tímapunkti í lífinu þannig fyrir manni komið að maður veit að manns "finest hour" er liðinn? Hvað ætli mörgum líði svoleiðis? Að allt sem maður gerir hér eftir muni aldrei standast samanburð við fyrri tíð? Verður maður ekki alltaf að horfa á björtu hliðarnar og leggja meira og meira á sig til að uppskera sveita síns erfiðis? Verður maður ekki alltaf að hafa einhvern hvata, einhverja umbun? Er okkar tilvera ekki öll byggð á því að hafa það betra í dag en í gær? Vill einhver hafa það verra í dag en í gær? Efast einhvern veginn um að það séu margir í þeim sporum..
Þetta hljómar leiðinlega......
Well ég er að minnsta kosti orðin syfjuð.
Hah, bjarta hliðin! Jibbí!
Well, brightside this..

posted by Sigrún @ 11/22/2004 03:09:00 f.h.