So much ado about nothing

Desember er versti mánuðurinn í mínu tiltölulega grámóskulega ári. Ég vildi helst geta farið að sofa í byrjun aðventu og vaknað aftur eftir ...

Það er miðvkudagur. Hérna eru læti. Einn fuglinn minn (Móni) er að reyna svo mikið við kærustuna sína (Gulur) að görgin hans smjúga gegnum m...

Í dag er föstudagur enn á ný. Ég vaknaði klukkan 7:30 í morgun, sem ætti að teljast met hjá svefpurkum eins og mér. Ég mætti í Hugarafl kl 8...

Að vera þunglyndur í heilan áratug, að vera fastur inni í skelinni sinni og þora varla að líta út fyrir hana, getur valdið einhvers konar tí...

Það er komið haust í Reykjavík og ég þykist enn ætla að blogga áfram.. Þessa dagana er ég að vinna í kvíðanum. Ég hef kviðið öllum fjandanum...

Ég hef eytt alltof miklum tíma í að bíða. Sem barn bíður maður eftir því að verða stór. Svo er það biðin eftir því að verða sjálfráða, fá bí...

Að blogga er svooo 2005! Jæja, mig vantar útrás fyrir mín ósögðu orð og mér leið alltaf vel hérna á blogger. Athuga með þetta dæmi. Mér líðu...