Og gettu nú
Well, next book-getraun."Síðsumars það ár vorum við til húsa í þorpi þaðan sem sá yfir ána og láglendið til fjallanna. Klettarnir og steinarnir sem stóðu uppúr ánni voru þurrir og hvítir í sólskininu, og í álunum var vatnið blátt og tært og straumhart. Herflokkar fóru framhjá húsinu og niður veginn og rykið sem þeir þyrluðu upp settist á laufið á trjánum. Trjábolirnir urðu rykugir líka og lauffall var með fyrra móti það ár og við horfðum á herflokkana ganga eftir veginum og rykið þyrlast upp og laufið feykjast í golunni og falla og hermenniina ganga og síðan var vegurinn auður og hvítur og ekkert eftir nema laufið."
Í hvaða skáldsögu er þetta?
posted by Sigrún @ 4/21/2004 12:28:00 e.h.
<< Home